Toen ik ooit begon met coaching had ik het idee dat coachen vooral gaat over goed afstemmen op de ander, al je zintuigen aanzetten en meebewegen in het belang van de ander. Ik dacht dus ook dat ik de ander heel goed moest kennen en een soort van relatie moest aangaan om op die manier dat inzicht te krijgen zodat ik weer beter kon coachen.
Doodvermoeiend was het. Bovendien raakte ik nogal eens verstrikt in het geharrewar van denken vrienden te moeten zijn, vriendelijk willen blijven en gewoon soms totaal geen idee hebben wat ik aan het doen was. Terwijl ik toch iets geacht werd te doen. Lag het aan mij? Ik was er maar druk mee. Misschien herken je het wel.
Wat ik superknap vond van andere coaches was dat zij zomaar hun vinger op de zere plek konden leggen. Zo zat ik eens in een training waarin ik zelf even het onderwerp van gesprek mocht zijn en binnen no-time was ik bij de kern. Ik begon met mijn chaos, een kluwen wol vol knopen, maar niet veel later stond het hele verhaal overzichtelijk op een bord. En wist ik wat me te doen stond.
Was dit een grote hocus pocus-show?! Was die persoon op een bepaalde manier zo hoog gevoelig dat het bijna helderziend was? En was hij ook nog eens zelf zo vrij van belemmeringen dat hij de rode draad meteen uit de knoop kreeg?!? Gelukkig niet. Het is veel simpeler dan dat.
Coachen is het spel van communiceren waarbij het je doel is de ander uit te dagen zich verder te ontwikkelen. En wat voor ieder spel geldt, geldt ook hier: Ken je de spelregels dan kan je het spel succesvol leren spelen.
Dat betekent overigens niet dat je maar ‘een spelletje speelt’ tijdens je coach gesprekken. Niks is minder waar. Misschien zelfs wel andersom. Doordat je het spel kunt spelen kan jij professioneel coachen. Waar je anders soms maar een dotje doet wat ten koste gaat van de ander kan jij nu de pionnen zo neerzetten dat de ander ontdekkingen kan doen die haar verder helpen. Door de regels te begrijpen kan je het verloop succesvol beïnvloeden. En dat is precies wat jij als coach wilt bereiken.
Om je als een vis in het water te voelen is het fijn als je iets meer weet dan alleen wat de grote lijn van een coachproces is. Je moet ook weten waarom dat zo is en wat het speelveld is dat je mag bespelen. Ook moet je weten wat een leerproces is en hoe mensen kennis tot zich nemen.
Net als het een goed idee is om eerst zelf een boek te lezen voor je het gaat voorlezen, (je hoeft dan immers niet ter plekke in te schatten welke intonatie passend is), is het ook een meerwaarde wanneer jij al zicht hebt op de volgende stap. Of de verschillende opties die jij als coach tot je beschikking hebt om die ander een mogelijke stap te laten zetten.
Leer dus de spelregels en maak je het speelbord eigen zodat je van grote meerwaarde kunt zijn voor die ander!