Ouderbetrokkenheid

Hij doet het supergoed!’ Klinkt het door de telefoon. ‘In eerste instantie moesten we onze draai wel vinden hoor. Gezellig samen aan de keukentafel werken met een peuter om ons heen. Nou, dat bleek niet zo te werken. Gelukkig hebben we inmiddels onze planning zo kunnen inrichten dat het lukt!’ … ‘Enne, dat middagslaapje, wat we aan het afbouwen waren?!?
Dat staat gewoon weer op de dagplanning!

Ik geef haar groot gelijk. Nog even praten we door, we bespreken het een en ander en stemmen af hoe we verder gaan. Ik wens haar veel succes en knijp stiekem in m’n handen dat ik hier geen peuter heb rondlopen. In alle rust kruip ik achter m’n laptop om voor haar aan de slag te gaan. Over een poosje spreek ik haar weer…

Ouderbetrokkenheid. Wat is dat eigenlijk en hoe vul jij dat in? Er is een opbouw te zien in de manier waarop men ouderbetrokkenheid kan invullen. Je kunt deze opbouw vangen in de wellicht bekende termen ouderbetrokkenheid 1.0, 2.0 en 3.0. Een korte toelichting:

Ouderbetrokkenheid 1.0:
Een eenzijdige communicatie waarbij de opvang het moment, de vorm en de inhoud van de informatie bepaalt. De opvang zendt informatie naar de ouders. Wat je vaak ziet is dat beter samenwerken met ouders vertaald wordt in ‘meer zenden’ met ouders. Helaas betekent meer informeren van ouders niet automatisch dat er contact is met ouders.

Ouderbetrokkenheid 2.0:
Er is sprake van het over en weer zenden van informatie. De opvang zendt informatie naar de ouders en de ouders kunnen informatie terugzenden. De communicatie over en weer is met name op de praktische zaken gericht. Bij deze manier van informatie uitwisselen hoeft geen sprake te zijn van werkelijk contact. De informatie is een verzameling van tweezijdig zenden, zonder dat er sprake is van een samenwerking. Van ouders wordt verwacht dat zij zich schikken naar de lijnen die de opvang uitzet.

Ouderbetrokkenheid 3.0:
Er is sprake van een gelijkwaardige samenwerking met de ouders. Opvang en de ouders delen en zoeken samen naar nieuwe informatie met een voor beide partijen helder doel: de ontwikkeling van het kind. Ouders en opvang zijn gezamenlijk verantwoordelijk voor de ontwikkeling van het kind, hierbij erkennen ze elkaars professionele en emotionele deskundigheid.

In deze nieuwe situatie kunnen we soms tot verrassende ontdekkingen komen nu we ouders vanuit een hele andere setting spreken. Op een nieuwe manier ontstaat er ruimte om te bouwen aan vertrouwen en verbondenheid tussen ouders en opvang. Een leuke en belangrijke uitdaging in deze periode. Laten we hopen dat we hier straks de vruchten van gaan plukken!