Goede voornemens zijn gedoemd te mislukken, toch? Dat is tenminste wat iemand me laatst vertelde.
‘In januari gaat iedereen sporten, maar moet je kijken in februari, alles weer terug bij het oude… ik begin er gewoon niet meer aan!  Zo luidde haar stelling.

Toch is dat bijzonder. Een goed voornemen betekent zoveel als voornemens zijn iets te doen dat goed voor je is. Waarom mislukt het dan toch?

En ook interessant, er zijn mensen waar het wel bij lukt. Wat doen zij dan anders?  Of hebben zij gewoon meer wilskracht en is er geen hoop voor de rest van ons? Kunnen we er inderdaad maar beter gewoon niet aan beginnen…

Je doelen halen heeft inderdaad te maken met wilskracht. De wil om je kracht in te zetten je doel te halen. Vol enthousiasme beginnen we in de veronderstelling dat als we maar graag genoeg willen de rest vanzelf komt.

En als we onszelf teleurstellen door eerst een, dan nog eens een dagje te spijbelen. Om vervolgens te ‘vergeten’ wat ons doel nu eigenlijk was. Dan zijn we teleurgesteld in onze eigen motivatie. Het voelt alsof je jezelf hebt laten zitten. Je wilde zo graag maar kennelijk niet graag genoeg want he, zie mij hier….

Teleurstelling in jezelf is geen fijne gewaarwording. Een reactie als: ik begin er gewoon niet meer aan! Is daarom best een logische. Want waarom zou je jezelf keer op keer teleurstellen? Beter kun je dan kiezen een jaar lief te zijn voor jezelf en te accepteren dat dit het is, toch?

Een interessante vraag binnen deze context is: Hoe werkt wilskracht eigenlijk? Is dat een onbeperkte voorraad kracht, focus en energie die je te pas en te onpas kunt aanboren wanneer je weer nieuwe doelen voor ogen hebt?

Nee, de realiteit (en een hoop wetenschappelijk onderzoek) toont aan dat het net iets anders in elkaar zit. In het boek Wilskracht van Roy F. Baumeister ontdek ik bijvoorbeeld dat wilskracht eerder functioneert als een spier. En net als een spier is er een einde aan dat wat je kunt presteren. Er komt een moment dat je gewoon uitgeput bent. De energie op is en het ontzettend logisch is dat je het bijltje erbij neer wilt gooien.

Het goede nieuws is dat je op 1 januari in ongeveer iedere sportschool met een nieuwjaars-actie een goed doordacht plan in handen krijgt vanuit het idee dat spieren te trainen zijn.  
Dat dit zelfs een nuttige investering is omdat je er op de lange termijn gezonder van wordt.

Dit geldt ook voor je wilskracht. Je kunt die trainen. En dat niet alleen, je kunt ook leren die zo in te zetten dat je je energie effectief gebruikt. Je kunt de gebruiksaanwijzing onder de knie krijgen en zorg dragen voor een goede ‘spieropbouw’. Zodat je beter presteert, gezonder leeft en lekkerder in je vel zit.
Wanneer je je doelen stelt is het daarom net zo belangrijk goed na te denken over de vraag hoe je plan is opgebouwd om die doelen te kunnen halen, als aan het kiezen van je doelen zelf.

Door goed na te denken over de opbouw van je planning, en daarin je kennis over wilskracht mee te nemen, zorg je ervoor dat je plan een grote kans van slagen krijgt. Door rekening te houden met het feit dat ook wilskracht eindig is en er dus ook tijd moet zijn om op te laden, kom je al een heel eind.

Daarbij kun je wilskracht ook zien als een voorraad energie die jij tot je beschikking hebt om de dingen te kunnen doen die je wilt/moet doen. Met de batterij van onze telefoon zijn we doorgaans zuinig. We weten wanneer die opgeladen moet worden, en dat doen we ook bijtijds want anders houdt het leven soort van op! Met onze eigen energie springen we niet altijd op dezelfde betrokken manier om. Vervolgens vinden we het wel tegenvallen dat het ons kennelijk aan wilskracht ontbreekt om door te zetten.

Terwijl het niet in de energie en dus wilskracht zelf zit maar in de manier waarop we daarmee omgaan. En de wetenschap dat je je wilskracht wel degelijk effectief kunt gebruiken om je doelen te behalen. Mits je weet waar je op moet letten.

Een goede planning zet dan ook niet in op het afvinken van todo-lijstjes. Dit werkt het uitputten van je wilskracht en dus mislukking in de hand. Nee, een goede planning gaat om de vraag hoe je je tijd effectief kunt inplannen. En welke todo’s je dan op welk tijdstip gaat doen zodat je ook resultaten gaat zien. (Zie ook de zeven eigenschappen voor succes door Stephen Covey)

Aan het begin van het nieuwe jaar staat het vaststellen van doelen binnen de kinderopvang centraal. Het is de bedoeling dat je beleid, je coachplan en scholing daar door het jaar heen op gericht is. Logisch, want op die manier geef je inhoud aan je plan. Toch haken veel teams ergens halverwege het jaar af. Er komt te veel tussendoor en de werkdruk is hoog. (Lees: de wilskracht wordt in rap tempo uitgeput)

Kies er dit jaar daarom eens voor meer aandacht te besteden aan de haalbaarheid in tijd van je gestelde doelen. Neem de tijd om te reflecteren en op te laden. Niet als overbodige luxe maar als broodnodig om tot blijvende kwaliteit te komen.

Weet je niet goed waar te beginnen?
Om je te helpen heb ik het programma Beleid in Praktijk ontwikkeld. In vier weken schrijf jij je beleid in tijdvakken van 2,5 uur per week. Wat neerkomt op 10 uur beleid in totaal dat je meteen ook kunt wegschrijven onder je beleidsuren, want je schrijft je beleid en plan.
Bovendien ontvang je een mooie planner om je planning effectief in weg te schrijven, ik leer je hoe je dat zo kunt doen dat je meteen wat wilskracht-excercise doet.

Je kunt je deze week nog inschrijven, we starten op 10 januari.
SCHRIJF JE HIER IN.