De kracht van dankbaar zijn. Geldt dat ook voor dit jaar?!? Terugkijkend op dit jaar is het verleidelijk om te concluderen dat het toch vooral een heel vervelend en moeizaam jaar was. Zeker nu we op de valreep nog even geconfronteerd worden met een strenge lock-down, en daardoor een acute start van de kerstvakantie, is het moeilijk je dankbaar te voelen. Het was duidelijk een jaar waarvan we vaststellen blij te zijn dat het voorbij is.

Maar daarmee doen we ondanks alle negatieve gebeurtenissen toch ook te kort aan dit jaar. Want groei en ontwikkeling hebben een bepaalde mate van frustratie en onmogelijkheden nodig om geactiveerd te worden. En daarin zijn de we dit jaar overvloedig gezegend 😉 Neem daarom even de tijd om ook de goede dingen te blijven zien en daar dankbaar voor te zijn. Hoe lastig dat ook is op dit moment waarop iedereen weer in de startblokken moet voor weer een hordeloop.

Voor mij is het bijvoorbeeld een jaar geweest waarin ik me opnieuw bewust werd van de waarde van een moeder. Mijn moeder wel te verstaan. Dacht ik vorig jaar nog dat ik 2020 zonder haar moest doen? Dit jaar kijk ik terug op een krachtige overlevingsstrijd van deze vrouw. Ze is er nog steeds en beter nog, misschien nog wel heel lang! Dat maakt me intens dankbaar maar ook bewuster moeder.

Begin dit jaar woonde ik nog in een flatje van 47 vierkante meter, met fulltime drie pubers om mij heen. Dat wil je niet maar het was wel de setting op dat moment. Ik weet nog dat ik huilend mijn beste vriendin aan de lijn had en echt niet meer wist waar ik nog een stukje positiviteit kon vinden om het gezellig te houden. Eind februari kreeg ik plotseling de gelegenheid te verhuizen, echt een paar weken voor de lockdown! Waar iedereen zich opgesloten voelde liep ik nog een keer dankbaar twee trappen op en neer!

Ook werd ik dit jaar weer eens met mijn neus op de feiten gedrukt dat er helemaal niks gebeurt als je niks doet. Vrij logisch in theorie, maar in praktijk toch iets weerbarstiger. Best spannend om jezelf te laten zien. Op dit moment lees jij dit blog dus ergens in dit jaar heb ik toch de goede stappen gezet en resultaat geboekt. Zeggen dat je je daar dankbaar over voelt klinkt wat vreemd maar toch is het zo. En nu is het vooral ook leuk om op terug te kijken.

En dan heb ik het alleen nog maar over mezelf. Maar kijkend naar onderwijs en opvang zijn er ook echt ontwikkelingen waar we dankbaar voor mogen zijn. Zo kunnen we inmiddels wel concluderen dat er nog nooit zo snel digitale vernieuwingen zijn doorgevoerd als in dit jaar. En niet alleen doorgevoerd, maar ook eigen gemaakt en efficiënt ingezet. Ik heb nog nooit zoveel mensen uit hun comfort-zone zien stappen in het belang van de ontwikkeling van kinderen als dit jaar. Dat maakt mij plaatsvervangend trots en bewonderend.

We zijn ons bewust geworden van het belang van relatie met de ander en de fysieke aanwezigheid. Oké, kerst met twee gasten is geen overdaad. Maar wat als je insteekt op relatie en het je daardoor qualitity-time oplevert? Tegelijk hebben we ontdekt dat relaties op vele andere manieren kan worden vormgegeven. Ja, we zijn de teams-meetings spuugzat bij gebrek aan live-contact. Maar wat een winst om te ontdekken dat deze mogelijkheid ontzettend veel reistijd en uitstel van afspraken kan voorkomen!

Kortom, naast alle tegenslag, omwegen, teleurstellingen en verdriet is er ook zo ontzettend veel moois ontwikkeld en zijn er veel dingen om dankbaar voor te zijn. Dingen die we eerder als vanzelfsprekend aannamen maar die we nu op waarde weten te schatten. Mijn conclusie? Ja, het een moeilijk jaar geweest, dat zeker. Maar tegenslag geeft ook perspectief, de uitdaging en noodzaak om dingen op een andere manier te bekijken.

En dat kan best nog wel eens positief uitpakken!

Waar ben jij dit jaar dankbaar voor?
En welke ontwikkeling ga je doorzetten in het nieuwe jaar?

[activecampaign form=5]