Falen, je doel niet bereikt hebben, mislukken. Je wordt er niet echt blij van. Falen zien als mislukken is vergif voor je denken, het stopt je, laat je je schuldig voelen. Je stopt met groeien. Echt genieten van het leven en succeservaringen hebben, zit er dan niet echt meer in.
 
Persoonlijk geef ik er de voorkeur aan te geloven dat alles in het leven bedoeld is om te groeien en in beweging te zijn. Dat wat niet meer groeit gaat immers dood.  Nu kan falen voelen alsof je een beetje doodgaat, en dat voelt natuurlijk niet goed. Maar wat als falen het proces van groei op de lange termijn nu zou kunnen ondersteunen? Meer de functie heeft van snoeien? Pijnlijk maar noodzakelijk om gezond te kunnen groeien. Wanneer je er op de volgende manieren naar kijkt, dan is het mogelijk om falen te gebruiken als waardevolle informatie op weg naar je doel. Je zou uiteindelijk zelfs kunnen concluderen dat falen helemaal niet zo erg is als het lijkt!

Falen is een noodzakelijke fout op weg naar je succes.
Er bestaat geen succeservaring zonder falen vooraf. Of het nu gaat om leren fietsen, een relatie onderhouden of minister-president worden. Niets van dat alles gaat zonder vallen en opstaan. Wanneer je faalt in dat wat je eigenlijk zou willen bereiken, is het moment van falen niet meer dan een nog niet ideaal resultaat van wat je zou willen bereiken.
Je bent niet mislukt, je hebt gewoon ontdekt wat (nog) niet werkt. Falen is niet meer dan feedback op je actie. Deze feedback helpt je om je acties aan te kunnen passen en zo alsnog je einddoel te halen.

Falen is spelen en experimenteren met nieuwe dingen in je leven.
Falen is experimenteren met iets wat je nog niet onder de knie hebt. Je bent aan het leren. In een leerproces kom je altijd de fase van bewust onbekwaam tegen.  De fase waarin je het nog niet voor elkaar krijgt te bereiken wat je wilt bereiken, en je daar ook nog eens pijnlijk bewust van bent.
Het is geen leuke fase maar wel een noodzakelijke. Succesvol experimenteren zonder falen bestaat gewoon niet.

Falen is uit je comfort zone stappen.
Leren doe je op het randje van je comfort zone. Kinderen bevinden zich over het algemeen alleen maar op die rand. Ze experimenteren erop los met alles wat op hun weg komt. Even vallen en weer opstaan vinden we in hun geval heel normaal. Maar eigenlijk zou deze houding nooit moeten stoppen. Waarom mag je na je twintigste ineens niet meer ‘spelen en oefenen’ met de nieuwe dingen in je leven? Onderzoek heeft aangetoond dat mensen die blijven leren en studeren, blijven ‘falen’ dus, zich gelukkiger voelen in het leven. Mijns inziens komt dat omdat je blijft ‘spelen’ met de nieuwe dingen die op je wegkomen, je blijft groeien. Je beseft dat je niet alles kunt, maar wel kunt leren. Het is niet erg als je niet de perfecte partner of ouder bent. Het is wel erg als je niet beseft dat je de ruimte hebt om fouten te maken en je steeds opnieuw kunt beginnen. Het is nog erger als je jezelf daarvoor gaat veroordelen en geen fout meer durft te maken. Stoppen met experimenteren is stoppen met groeien, stoppen met groeien is jezelf de weg naar geluk ontzeggen. Niet doen.

Falen is ervaring opdoen.
Voordat Edison de gloeilamp uitvond, leerde hij een jaar lang welke gloeidraadjes niet werkten. Gelukkig voor ons zag hij dit alleen maar als feedback, bleef doorzetten en zocht met nog meer gedrevenheid verder tot hij ontdekte hoe het wel kon. Voordat je weet hoe het werkt in een goede coachrelatie, heb je waarschijnlijk al het een en ander meegemaakt wat niet werkt, en er hopelijk van geleerd. Het was niet leuk maar het kan je veel vertellen over hoe je het niet wilt. Deze ervaringen zien als leermomenten in een leven dat nu eenmaal niet volgens de centerparcs-brochure verloopt, werkt enorm ontspannend. Als je er zo mee omgaat wordt falen niet meer dan een interessant moment om een nieuwe ervaring op te doen.

Falen is jouw unieke bijdrage aan het humorgehalte in deze wereld.
Kijken naar de bloopers van anderen beschouwen we hier thuis als een ontspannen tijdverdrijf, en gezien het aantal filmpjes op youtube zijn we daar niet de enigen in. Wat is er fijner dan ontdekken dat er meer mensen zijn die het niet kunnen! Het haalt de angel uit de situatie en motiveert mensen om het zelf ook nog eens te proberen. Lachen om je blunders kan enorm bevrijdend werken. Als falen niet meer is dan experimenteren en ontdekken hoe het niet moet is het heel wat minder spannend om daar over te vertellen. Daarbij geef je ook de ander de ruimte om zijn fouten te maken en ervan te leren.

Allemaal makkelijk gezegd maar nu de praktijk…
Want als je falen niet leuk vindt kun je niet ineens kiezen om dat gevoel niet meer te hebben. Wees je daarom bewust van het volgende: Je gevoel heeft tijd nodig om zich aan te passen aan nieuwe ervaringen. Pas dus bewust je gedachten en gedrag aan en vertrouw erop dat je gevoel na een paar succeservaringen vanzelf wel meekomt. Bedenk waar je heen wilt en houd je doel voor ogen terwijl je experimenteert op de weg ernaartoe. Geef jezelf daarbij de ruimte om te mogen falen.
Winston Churchill zei ooit: ‘Succes is het vermogen om van de ene mislukking naar de andere te gaan, zonder aan enthousiasme in te boeten.’ Dus wanneer je weer eens door de grond zou willen zakken probeer het dan eens zo: Lach om jezelf, huil om de pijn als het echt niet leuk was, ontdek wat er anders kan, sta weer op en probeer het nog eens!

Ik wens je veel faalmomenten (lees: groeimomenten) toe de komende tijd!