Selecteer een pagina

Daar zat ik, aan mijn keukentafel. Starend naar mijn beeldscherm en bedacht: Ik heb écht iets nodig om mijn dag inzichtelijk te maken! Een ritueel ofzo. Iets dat mij inzicht geeft in de hoeveelheid werk waar ik mij doorheen werk op een dag. Zodat ik daar met voldoening op terug kan kijken. Iets waarmee ik mijn werk gedurende mijn werkdag kan borgen zodat ik niet uitgeblust en leeg mijn privé-leven instap. Want dat is bij tijd en wijle toch wel mijn realiteit.

Dus begon ik met wat knutselen van een dag-overzichtje waarin ik mijn energieverbruik en tijdsbesteding kon wegschrijven. Zodat ik mezelf met recht ook nog wat vrije tijd zou gunnen. Iets wat niet veel voorradig is wanneer je een vaste baan met het opstarten van een bedrijf wilt combineren. Ik moest er dus ook niet al te veel tijd aan kwijt zijn om het in te vullen. Bovenal wilde ik het gevoel hebben dat al mijn werk ergens achter een beeldscherm, niet zou vervliegen maar ik een gevoel van voldoening kon creëren. Zodat ik mijn opbrengsten kon borgen, om het in vaktaal uit te drukken.

Van het een kwam het ander en voor ik het wist had ik vijf proef-boekjes van mijn dag-overzichtjes laten maken. Deelde ik die uit aan mensen in mijn vriendenkring en vroeg hen mij over een poosje van feedback te voorzien. Eerlijk gezegd verwachte ik er niet al te veel van, het was vooral een leuke bezigheid. Tot ik een terugkoppeling kreeg.

Stuk voor stuk gaf men aan hoe verhelderend en soms ook confronterend het was om dagelijks je functioneren in beeld te brengen. Die inzichten leidden vrijwel meteen tot acties. Zo gaf een van deze personen aan nu geen schuldgevoel meer te hebben wanneer ze tijd voor zichzelf nam. Omdat ze nu inzicht had in de hoeveelheid tijd die ze gedurende de dag al aan moet-dingen besteedde. Iemand anders trok de conclusie eigenlijk al heel lang, elke dag opnieuw, een heel laag energie-level te hebben. Terwijl ze daar vroeger (lees: voor corona) geen last van had. Ze werd zich er bewust van sociale contacten te missen. En besloot zich als vrijwilliger op te geven om op die manier contacten op te bouwen met eenzame mensen.

Ik was oprecht verrast door dit effect. Natuurlijk werkte het bij mij ook zo, inzicht leidt tot actie. Alleen ja, zo ken ik mezelf ook, dus natuurlijk werkte dat zo. Maar kennelijk delen veel meer mensen deze behoefte aan inzicht en bewustwording van je tijdsbesteding. En worden zij, net als ik, blij van dat inzicht omdat het hen helpt grip te krijgen op hun werk en leven.

Dus zo ontstond heel spontaan mijn coach-lijn: Hoe werk jij?

Want als inzicht al dit effect heeft, hoe waardevol is het dan om vervolgens met dat inzicht aan de slag te kunnen? Of nog beter, hoe waardevol is het om dit te vertalen naar de werkvloer van de kinderopvang? En op deze manier eigenaarschap van pedagogisch medewerkers te vergroten. Om vervolgens samen een afgebakende periode te kunnen werken aan eigen vastgestelde ontwikkel-doelen? Lekker overzichtelijk en concreet. Met als eindproduct een tastbaar document met een begin en eindpunt waarin de medewerker met trots kan terugkijken op haar prestaties?

Bovendien: hoe fijn zou het zijn wanneer je als pedagogisch coach een tool in handen had die je hielp de regie bij de medewerker te laten, zodat je echt kunt gaan coachen?!? Je handvatten geeft om bepaalde vragen te stellen die je anders misschien niet zou verzinnen. Je permissie geeft om zo nu en dan een stok in het wiel te steken. Ook jou voorziet van een duidelijk begin en eindpunt en dus je succesgevoel vergroot!

Zo ontwikkelde mijn dag-overzichtje dus verder tot een handig hulpboek voor de pedagogisch medewerker. Waarin inzicht, de WHY en het GROW-model tussen de regels door een belangrijke rol spelen.

Om jou als coach te ondersteunen in het coachen aan de hand van dit boekje ontwierp ik daarnaast een werkboek voor de pedagogisch coach: Hoe coach jij? Daarin vind je per onderdeel een toelichting waar je tijdens je gesprekken mee aan de gang kunt. Je kunt er ook je eigen ontwikkeling in kwijt en vind je een paar tools om op je eigen handelen te reflecteren. Bovendien is er ruimte waar jij je vragen en aantekeningen kan noteren zodat je ook tijdens intervisie concreet met je eigen ontwikkeling aan de slag kunt.

En nu hoop ik dus dat ook jij hier wat aan hebt.
Omdat ik geloof dat je beter werkt wanneer je weet hoe je werkt. 😉

Ben je geïnteresseerd in deze lijn?

Ontdek dan hier wat er nog meer te weten valt!